Ecologie en economie, vijanden of bondgenoten?
Met de presidentsverkiezingen over een paar maanden zijn alle politici van het land erop gebrand om het Franse volk voor zich te winnen. Veel onderwerpen zorgen voor rumoer, maar het is belangrijk om de prioritaire kwesties voor de toekomst in gedachten te houden. En welke zijn dat? Afgezien van de energiekosten bijvoorbeeld, die het leven moeilijk maken, moeten we vandaag al vooruitkijken. Hoe kunnen we zorgen voor een vreedzame toekomst op de korte, middellange en lange termijn?
Wat zijn de belangrijkste kwesties?
Verschillende factoren beïnvloeden de prioriteiten van morgen. Ten eerste, de vergrijzing van de bevolking. Dit zal toekomstige en huidige werknemers dwingen om welvaart te produceren zodat ouderen fatsoenlijk kunnen leven. Ten tweede, als we fatsoenlijk willen blijven leven, zullen toekomstige generaties ecologisch gezond moeten zijn zodat ze kunnen leven… überhaupt.
In een tijdperk van robotisering,kunstmatige intelligentie en delokalisering kunnen het creëren van banen enecologie niet los van elkaar worden gezien.
Ecologie en economie, tegenpolen maar onafscheidelijk
Wanneer je luistert naar diep geëngageerde, zelfs enigszins extreme, ecologen, hoor je vaak de kwesties van de-industrialisatie, de afname van waardecreatie en de noodzaak om af te stappen van het kapitalistische model.
« Iedereen zou zichzelf kunnen voeden door zijn eigen moestuin te onderhouden – het was niet nodig om avocado’s van de andere kant van de planeet te halen! “Het is een beetje een karikatuur van de ecoloog.
Aan de andere kant wil de econoom de productiemachine weer opstarten om kapitaal te creëren. Om werkgelegenheidskapitaal te creëren, financieel kapitaal, zodat iedereen zich kan voeden en kan leven. Hier zijn geen moestuinen, maar boerderijen met hogere opbrengsten, om de arbeiders, maar ook de aandeelhouders te voeden.
Na deze twee korte beschrijvingen lijken de visies echt tegengesteld. Maar wat als ze elkaar aanvullen? Wat als we de economie nieuw leven zouden kunnen inblazen met behulp van ecologische principes? Lokaal waarde produceren, uit lokale grondstoffen, om banen en innovatie te creëren en zo het land vooruit te helpen.
Twee onderwerpen in het middelpunt van het publieke debat
Als bewijs van de belangstelling voor deze twee kwesties presenteerde de president van de Republiek op 12 oktober het plan Frankrijk 2030, met een investering van 30 miljard euro voor de industrie… Maar dat is nog niet alles! Van de tien doelstellingen voor 2030 die Emmanuel Macron heeft opgesteld, is meer dan de helft gericht op het terugdringen van vervuiling. Zes van deze doelstellingen hebben betrekking op duurzamere voedselproductie, “koolstofarme” vliegtuigen die in Frankrijk worden geproduceerd of de productie van elektrische of hybride voertuigen.
Het is niet de bedoeling om het langetermijnprogramma van de regering te benadrukken, maar om te laten zien dat deze zaken naast elkaar kunnen bestaan. Door in synergie te werken kunnen economie en ecologie hun gemeenschappelijke doel bereiken: de veiligheid van de huidige en toekomstige generaties.
Bewustzijn, een echte behoefte
De meeste vereisten voor een groene overgang zijn niet onoverkomelijk. De meeste kunnen zelfs gunstig zijn voor iedereen. Een voorbeeld zijn de kosten van containers, die op dit moment de pan uit rijzen. Sommige producten waarvan de grondstoffen uit Zuid-Amerika komen, worden in China verwerkt voordat ze in Frankrijk in elkaar worden gezet. De consument koopt dus een “made in France” product. Je bent blij dat je een positieve bijdrage hebt geleverd aan de economie van het land, maar wat je niet weet is dat de ecologische impact aanzienlijk is.
Het is waar dat we niet kunnen kiezen waar we onze grondstoffen halen. Maar het eerste deel van het werk aan de andere kant van de wereld doen is onredelijk. Naast transport zijn de milieunormen niet hetzelfde als in Frankrijk. Fabrieken werken niet onder dezelfde milieuvriendelijke omstandigheden.
Het is dus belangrijk om de aandacht te vestigen op deze producten die ‘made in France’ zijn, maar aan de andere kant van de wereld worden gemaakt.
Economen en ecologen samenbrengen om vooruitgang te boeken
Eerder hadden we het over de stijging van de containerprijzen van China naar Frankrijk, die tussen 2019 en het begin van het nieuwe schooljaar in 2021 gemiddeld met een factor 4 zullen stijgen. Goederen van de andere kant van de wereld vervoeren om geld te besparen wordt economisch steeds minder haalbaar, en duidelijk milieuverwoestend. Dit is een kans om het land te herindustrialiseren. We moeten het snel doen, maar op de juiste manier.
Er is geen tekort aan innovatieve ideeën. Noorwegen bereidt zich bijvoorbeeld voor op de lancering van het eerste elektrische containerschip. Hun idee is om de vervuiling door verbrandingsmotoren te vermijden. Frankrijk moet kunnen investeren in deze innovatieve start-ups. We moeten ons richten op bedrijven die waarde en banen creëren en tegelijkertijd natuurlijke hulpbronnen behouden.
Lean management, hulpmiddelen die ecologie en economie combineren
De eerste stap in de ecologische transitie van gevestigde industrieën is interesse tonen in Lean Management. De eerste les die je moet leren is het verminderen van verspilling. Wees je ervan bewust dat MUDAS zijn noch goed voor het bedrijfsleven, noch goed voor de planeet.
Verschillende categorieën van afval worden belicht. We hebben het hier over transportafval, overkwaliteit waardoor gereedschappen voortijdig verslijten, overproductie waardoor onnodig grondstoffen en energie worden verbruikt, enzovoort.
Tot slot over economie en ecologie
Iedereen moet in zijn eigen tempo gaan, want een verkeerde afslag kan fataal zijn, maar we moeten allemaal in dezelfde richting gaan. Als je denkt dat ecologie beperkt is tot het recyclen van blikjes in de gele bak, dan heb je het mis. Het is een manier van denken die dagelijks wordt toegepast op grote en kleine beslissingen. Je zult nooit meer op dezelfde manier naar ecologie kijken als het banen en een betere wereld voor je kinderen betekent.